Ponieważ sezon już się zakończył i rozpoczął się okres nieco ogórkowy, czas na kilka małych podsumowań. Dziś moja subiektywna ocena

Na zdjęciu obok: w akcji Młody Piotras, którego atakuje stoper Poznań FC Paweł „delled” Kasprowicz.

Po pierwszej rundzie liderem naszej grupy B są Błękitni (24 pkt). Nie jest to jakieś specjalne zaskoczenie – już w poprzednim sezonie nasi przyjaciele z Owińsk pokazali, że grać potrafią. Tym razem – na zakończenie rundy – wygrali z nami aż 7:1, ale aż taka różnica nas nie dzieli. Odlew był mocno osłabiony (nie było żadnego z trzech stoperów czy choćby bocznych pomocników), a trzy ostatnie bramki straciliśmy między 85. a 90. min. Na pewno jest to jednak zespół zdecydowanie lepszy od Odlewu, choć może w meczu przyjaźni w ostatniej kolejce coś uda nam się uszczknąć. Zdaje się bowiem, że wtedy Błękitni będą już dawno pewni awansu.

Drugą siłą w naszej grupie jest Trans-Rakieta Biedrusko (23 pkt). Też pewnie wywalczy awans i całe szczęście. Mecze z tymi kopaczami nie należą do najprzyjemniejszych. O ich chamstwie tyle już napisano, że nie ma co dalej tego wałkować. Przeciwko nam zagrali słabo, wygrali 3:0, ale dwie z tych bramek też padły w samej końcówce. Jedyny wyróżniający się piłkarz – umiejętnościami i zachowaniem (w pozytywnym sensie) – to czarnoskóry napastnik.

Trzecie miejsce (22 pkt) zajmuje ekipa Juranda Bolechówko. Jak na beniaminka, to nieźle, choć przypuszczam, że ich ambicje były jeszcze większe. Porażki w Owińskach i z Poznaniakiem sprawiły, że stracili szansę na pozycję lidera. Zespół dość silny, bardzo ładnie rozgrywający swoje akcje. Nas pokonali na BirdArenie 4:1, a ich pierwsza bramka – to stadiony świata. Zapewne też awans.

Czwarte miejsce, ale już z większą stratą zajmuje Lotnik Poznań (17 pkt). Gdyby „lotnicy” nie potknęli się na Odlewie (remis 2:2), pewnie mieliby szanse na włączenie się do walki o awans. A tak czołowa trójka (awansują trzy ekipy) ma już dość sporą przewagę. Lotnik gra tak, jak w poprzednich sezonach – czyli bardzo dużo w poprzek boiska. Boczni pomocnicy prawie zawsze wrzucają diagonalną – tak by powiedział były coach Lecha Panik – piłkę w pole karne. No i od szczęścia zależy, czy uda się zbić coś głową, czy też nie.

Kolejną ekipą środka jest Poznaniak (piąte miejsce – 13 pkt). Połączenie doświadczenia z młodością daje czasami zaskakujące efekty – tak jest w przypadku Poznaniaka. Im dłużej trwały rozgrywki, tym Poznaniak uzyskiwał lepsze wyniki. A końcówka – wygrane w Golęczewie, z Bolechówkiem, remisy w Biedrusku oraz Suchym Lesie i tylko nieznaczna, bo 3:4 przegrana na Lotniku – wręcz imponująca. W tej sytuacji można się cieszyć z punktu zdobytego na tej drużynie, choć po spotkaniu było trochę żalu – prowadziliśmy z nimi 2:0…

Szóste miejsce zajmują Suchary Suchy Las (12 pkt) – jedna z dwóch drużyn, którą ograliśmy (2:1 u siebie). Ta pozycja jest na pewno zaskoczeniem, bo przecież od wicemistrza grupy drugiej B-klasy z poprzedniego sezonu można oczekiwać czegoś więcej. Z drugiej strony w Suchym Lesie odmłodzono ekipę i efekty tego mają przyjść w przyszłości. Trzeba jednak docenić zachowanie rywali – w przeciwieństwie do Biedruska w końcówce meczu nie starali się za wszelką cenę udowodnić, że są silniejsi fizycznie i potrafią kopać nie tylko w piłkę. Trochę agresji i nerwowości było, ale wszystko zgodnie z jakimiś normalnymi zasadami. I za to dziękujemy.

Siódme miejsce – to lokata Złotych Złotkowo (12 pkt). Można powiedzieć, że nasi odwieczni rywale, ale to trochę przesada. Niemniej mecze między Odlewem i Złotymi zawsze (przynajmniej dotąd) są zacięte i oby tak pozostało. Przegraliśmy w Złotkowie 0:1, ale – tak jak w ubiegłym sezonie – postaramy się wziąć rewanż wiosną. Drużyna, która dość dobrze gra w defensywie (tylko czołowa trójka straciła mniej bramek), ale słabo w ataku (zaledwie siedem zdobytych goli, mniej nawet niż Odlew). Ale na pewno lepiej zorganizowana, niż w poprzednim sezonie. Szkoda tylko, że nie wszyscy gracze Złotych są w pełni odpowiedzialni. No bo jak ktoś się cieszy ze złamanej nogi naszego bramkarza…

Ósma pozycja – Huragan Łukowo (11 pkt). Gdyby brać pod uwagę rozmiary zwycięstwa nad Odlewem, powinni być liderami. W końcu włupali nam dziesiątkę. To była jednak pierwsza kolejka i boisko, jakiego czasami nie spotyka się w II lidze. Na pewno na BirdArenie już tak łatwo by im nie poszło. Z pewnością liczyli na więcej. Ale przecież jesienią ubiegłego roku zebrali dwa razy więcej punktów, czyli 22.

Dziewiąte miejsce – to lokata GKS Golęczewo. Przegraliśmy z nimi 0:3 (dwie szybkie bramki i jednak w samej końcówce). Prezentują się mniej więcej tak, jak w poprzednim sezonie. Przy maksymalnej koncentracji i odrobinie szczęścia – rywal na pewno do ugryzienia.

Później jest Odlew (8 pkt), a ostatnie – 11. miejsce – zajmuje Poznań FC. Nasi koledzy punktu jeszcze nie zdobyli (bilans bramek 5:55), ale wydaje się, że startują z podobnego pułapu, jak my w 2002 r. Wówczas Odlew po pierwszej rundzie miał co prawda 1 pkt (bilans bramek też 5:55!), ale stylem gry nie zachwycał. Piłkarzom Poznań FC brakuje trochę cwaniactwa (w pozytywnym aspekcie), ale to przychodzi z czasem. O ile przetrwają zimę i ten sezon – będzie lepiej. Choć w Odlewie małe problemy zaczęły się już pod koniec rundy rewanżowej pierwszego sezonu i trwały przez całe następne rozgrywki. Chodzi oczywiście o frekwencją, która tym razem była wzorowa. Poznań FC nie ma jeszcze punktu, ale powinien go jeszcze zdobyć. Oby nie na Odlewie, choć nasz mecz będzie pewnie małą wojną. Tyle że – miejmy nadzieję – na poziomie niebiedruskowym.

Zatem tyle subiektywnego podsumowania. Już wkrótce podsumowanie występów Odlewu w tym roku kalendarzowym i tej rundzie.